viernes, 30 de mayo de 2008

O secuestro dun bebé cagón

Un bo día Alfredo, o máis malo de todos os malos facendo o mal, ocorréuselle a brillante idea de
secuestrar a un bebé de familia rica, para pedir un rescate.
Ese mesmo día colleu súa furgoneta sen saber que os freos non funcionaban e precipitouse pola rúa abaixo a 100 Km por hora. Ao pisar o freo saltou o airbag e eschafouse contra unha casa. Nesa casa vivía a súa presa, Caquitón.Era un neno de dous anos que cando se asustaba facíase popó.
A nai de Caquitón chamábase Sesé, porque sempre que lle preguntaban algo contesetaba “Si,si”.
Esta muller tiña moi mal xenio, colleu a sarté e deulle ao pobre Alfredo con todas as súas forzas na cara. Cando a sartén impactou contra a cara de Alfredo sentiuse un forte “cataplán”. E a muller sentiuse doída pola perda da sartén nova.
Alfredo estivo tres meses no hospital, e tivo que pagar a casa, a multa de exceso de velocidade e, o máis importante, a SARTÉN.
Alfredo xurou que non se ía escapar, mais non había ser tan fácil.
Pero un día Caquitón escapouse da casa sen ser consciente de que en pouco tempo faríase popó.
Caquitón correu pola beirarrúa da súa casa, esvarou cunha tona de plátano, escapóuselle o cueiro e caeu de cu na cara de Alfredo, que pasaba por alí naquel mesmo instante. Caquitón levou tal susto que lle cagou na boca.
Alfredo, tras esta mala experiencia tívose que adicar a roubar gasolineiras. E sempre o pillan.
É que os malos nunca aprenden.

As pereiras

No hay comentarios: