Dedicatoria

Esta poesía dedícolla á miña cadela para seguir recordándoa.

Cando aínda non morreras
ti eras todo para mín
eras a que me dabas cariño
a que me dabas amor
e cando me sentía soa nunca me abandonaches.
Aconpañaschesme toda a miña vida sen importarche quen fose
por iso che dedico isto
porque aínda que esteas alá enriba
sempre estarás no meu corazón
cadeliña do meu amor.

Cando a miña cadeliña morreu
sentía que se me rompía o corazón
sentía que o mundo no que vivía era un mundo triste
sentía que o mundo no que vivía era un mundo sen alegría.

Poema nº2